Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Tum mihi Piso: Quid ergo? Proclivi currit oratio. Duo Reges: constructio interrete. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.
Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Quo modo autem philosophus loquitur? A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Sed ad bona praeterita redeamus.
Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Tum ille: Ain tandem? Sed tamen intellego quid velit. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.
Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Bonum liberi: misera orbitas. Sed ego in hoc resisto; Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?
Stoici scilicet.
Quod quidem iam fit etiam in Academia. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?