Hunc vos beatum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam ante Aristippus, et ille melius. Duo Reges: constructio interrete. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Scaevolam M. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Proclivi currit oratio. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Graece donan, Latine voluptatem vocant. Sed nimis multa. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Quis istum dolorem timet? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Deprehensus omnem poenam contemnet. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Bork Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.

Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.

Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Scrupulum, inquam, abeunti; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere.

Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Hic ambiguo ludimur. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Quae cum dixisset, finem ille. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;

Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Bork Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Quod iam a me expectare noli.

Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Etiam beatissimum? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.